« سر هرمس مارانا »
شوالیهی ناموجود |
2010-02-17 میگوید مهم این بود که هیچ کس قبل و بعد از آقای مارسل دوشان برنداشته بود یک آبریزگاه را بگذارد توی نمایشگاه. میگوید انگار تاریخ در آن لحظه فیکس شده بود و دنیای هنر مدرن را به قبل و بعد از خودش تقسیم کرده بود. مهم آن ایمان و اعتقادی بود که آقای دوشان در آن روز به خودش، به ایدهاش داشت. شهامتی که باعث شده بود یک آبریزگاهِ مستعمل را امضا کند بگذارد به نمایش عمومی. میگوید اصلن اهمیت اثر هنری دوشان به ایجاد آن گسست ریشهای با کل سنت و تاریخ پیش از خودش بود. در واقع آبریزگاهِ دوشان همهی اعتبارش را از زمان میگرفت، از زمانِ ارایهاش. اهمیتِ ویدیوی «مرغ سحر» کیوسک و محسن نامجو نه به خوانشِ تازهای است که از این ترانهی قدیمی میدهد، نه به تنظیمی که کیوسک روی آن انجام داده، نه به میمیکهای بامزهی آقای نامجو، و نه حتا به ایدههای گرافیکی آقای احمد کیارستمی، سازندهی ویدیو. ترکیب عکسهایی از تاریخِ اصلیِ این ترانه با صورت خواننده، با شمایل نوازنده هم آدم را به جای عجیبی نمیبرد. اما میشود دل بست به همان لکهی سبزرنگِ روی حرف غین، در آخرین فریم ویدیو و خیال کرد که اهمیتِ قضیه در تاریخِ این بازخوانی است، در تاریخهایی که تکرار میشوند، بیرحمانه. |